Osoby

WICHURSKI Wilhelm, właśc. W. Franciszek Gwizdała (19 X 1907 Tarnów - 4 VII 1979 War­szawa), aktor. Był synem Wojciecha Gwizdały i Marii z Bąków, mężem najpierw Wandy z domu Gacek, nast. Katarzyny Gwizdały. Ukończył gimn. w Tarnowie, potem uczył się w Miejskiej Szkole Dram. w Krakowie. W 1929 zdał egzamin ZASP-u i został zaangażowany do T. im. Słowackiego w Krakowie, gdzie do końca sez. 1931/32 występował w niewielkich rolach. W sez. 1932/33 współpraco­wał z warsz. T. Kameralnym (grał Gabriela w "Po­koju nr 17 na III piętrze" i Moreaux w "Handlarzach sławy") i z T. im. Żeromskiego. Podawał, że wy­stępował później do 1936 w T. Miejskim w Grod­nie; a od t.r. do wybuchu II wojny świat. lub dłużej, pracował w fabryce samochodów w War­szawie i prowadził t. robotnicze. W 1944 był pra­cownikiem dworca Warszawa Wschodnia; rozpoczął wtedy współpracę z T. m.st. Warszawy, w którym zagrał wiosną 1945 Radosta ("Śluby panieńskie"), Otockiego ("Szczęście Frania") i Ottona Hilmera ("Bur­mistrz Stylmondu"). W lutym 1945 został wybrany do Zarządu warsz. Gniazda ZASP-u. W sez. 1945/46 -1950/51 występował w T. Polskim w Warszawie. Od 1951 do przejścia na emeryturę (II 1976) był w zespole T. Narodowego, gdzie pełnił też funkcje w organizacjach społecznych i politycznych. Grał epizody i role drugoplanowe, takie jak: Sołtys ("Wilki i owce"), Urbaniak ("Odwety"), Dzierżymorda ("Rewi­zor"), Witoldyński ("Karykatury"), Kajetan ("Fantazy"), Gralon ("Balladyna"), Ojciec ("Wesele"), Przekupień z guzikami ("Pluskwa").
Bibl.: Almanach 1978/79; Iwaszkiewicz: T. Polski; Mrozińska: T. wśród ruin; Kur. Warsz. 1933 nr 151; Scena Pol. 1929 z. 16; Teatr 1979 nr 21; Życie Warsz. 1979 nr 157, 161; Afisze, programy, IS PAN, MTWarszawa (tu albumy M. Dulęby); Akta (tu fot.), ZASP; Akta, T. Na­rodowy Warszawa.
Ikon.: Fot. - IS PAN, ZASP.
Film.: Materiały - Archiwum TVWarszawa.
Nagrania: Role - Arch. Dok. Mech., Red. Dok. Inf. PR; Bajki - Pol. Nagrania.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994