Osoby

LUBELSKI Zdzisław (24 III 1910 Łódź - 8 I 1965 Warszawa), aktor. Był synem Bronisława L. i Doroty z Woźniaków. Po ukończeniu gimn. w Łodzi był uczniem K. Tatarkiewicza i L. Zbuckiego. Zdał ekster­nistyczny egzamin aktorski i w 1928-30 występował w T. Popularnym w Łodzi, w 1937-39 w łódz. T. Miej­skich. Okupację spędził w Warszawie pracując jako robotnik i ekspedient. W 1946-49 występował w T. Wojska Polskiego w Łodzi. W 1949 przeniósł się do Warszawy: 1949-57 występował w T. Polskim, 1957-62 był wicedyrektorem T. Ateneum, 1962-65 pełnił tę samą funkcję w T. Dramatycznym, występując też niekiedy na scenie. Miał niekorzystne warunki zewnętrzne: niski, o brzydkiej twarzy i zachrypniętym głosie. Grywał role charakterystyczne, jak np.: Pistol ("Wesołe kumoszki z Windsoru"), Golibroda ("Bóg, ce­sarz i chłop"), Birif ("Sprytna wdówka"), Konkurent ("Oże­nek"), Gubernator ("Dziady"), Piekarz ("Testament psa"), Pan Machard ("Wizje Simony Marchard"), Dowzard ("Czerwone róże dla mnie"). Występował w radiu, te­lewizji, w filmach. Był ceniony jako sprawny orga­nizator.
Bibl.: Almanach 1964/65; Film 1965 nr 5; Kur. pol. 1965 nr 7; Teatr 1965 nr 20; Akta SPATiF.
Ikon.: Fot. w rolach - IS PAN.
Film.: 1949 - Czarci Żleb; 1953 - Pościg; 1955 - Zaczaro­wany rower; 1956 - Zemsta; 1960 - Szatan z siódmej klasy; 1961.- Dwaj panowie N., Nafta; 1962 - Drugi brzeg, I ty zostaniesz Indianinem; 1963 - Pamiętnik pani Hanki, Ranny w lesie, Zacne grzechy; 1964 - Pierwszy dzień wolności.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973