ARCHIWUM OSOBOWE > Krystyna Tyszarska
Krystyna Tyszarska
Krystyna Tyszarska (ur. 1931 w Ostrowi Mazowieckiej) - reżyserka teatralna. Studiowała filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim i reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Jako reżyserka zadebiutowała w 1958 roku w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. W 1961 wyszła za mąż za Celestyna Skołudę, krytyka teatralnego a potem także reżysera. Pracowali, często razem, w wielu polskich teatrach, m.in. w Gnieźnie, Bydgoszczy, Olsztynie, Wałbrzychu, Gorzowie, Szczecinie. W stanie wojennym wspólnie założyli przy Duszpasterstwie Akademickim
o.o. Dominikanów w Poznaniu Teatr Rapsodyczny im. Andrzeja Jawienia, który dał potem kilkaset przedstawień w Poznaniu i Wielkopolsce.
Przedstawienia
Antygona, 1972
Recenzje
Czapajew, 1972
Recenzje
Drzewa umierają stojąc, 1960
Recenzje
Hamlet, 1968
Recenzje
Jan Maciej Karol Wścieklica, 1981
Recenzje
Klik-klak, 1975
Recenzje
Koniec ery Menelików, 1984
Kordian, 1970
Recenzje
Lato w Nohant, 1975
Maliniarz, 1967
Maria Stuart, 1955
Maria, Elżbieta, Małgorzata, 1985
Recenzje
Marzenia i klęski, 1961
Matka, 1968
Moja droga do Polski, 1964
Recenzje
Mój biedny Marat, 1966
Recenzje
Pociąg pancerny, 1969
Szklanka wody, 1965
Recenzje
Wiśniowy sad, 1971
Wyszedł z domu, 1965
Zmierzch długiego dnia, 1968
Recenzje
Teksty źródłowe
Motory i hamulce polskiego teatru
Artykuły
Dokumenty
Opinia Jana Błeszyńskiego o adaptacji opowiadania Leszka Poroka,
Zaświadczenie o otrzymaniu stypendium twórczego, pażdziernik 1980
Życzenia z okazji jubileuszu pracy artystycznej, 27 czerwca 2003
Życzenia z okazji jubileuszu pracy reżyserskiej, 28 listopada 1995