ARCHIWUM OSOBOWE > Stanisława Zbyszewska

Stanisława Zbyszewska

Stanisława Zbyszewska, z Jordan-Winiarskich, 2° v. Kisielińska (10 I 1904 Warszawa -21 XII 1961 Wroc­ław), aktorka, reżyser. Była córką Józefa Jordan-Winiarskiego i Stanisławy z Sierpińskich, żoną Feliksa Z. Po ukończeniu gimn. studiowała na wydziale filoz. Uniw. Warsz.; równocześnie uczyła się w konserwato­rium śpiewu i gry na skrzypcach. Początkowo wystę­powała pod nazwiskiem panieńskim. W 1922 została przyjęta do Instytutu Reduty i od sez. 1922/23 rozpo­częła pracę w Reducie w Warszawie. Wkrótce poślubiła aktora Feliksa Zbyszewskiego i odtąd używała stale jego nazwiska. W sez. 1924/25 występowała okresowo w warsz. T. Narodowym, w 1925-27 w zespole Reduty w Wilnie (sez. 1925/26) i w Grodnie (sez. 1926/27). Brała również w tych latach udział w licznych objazdach Reduty. W sez. 1927/28 występowała w T. Miejskim w Grodnie, w sez. 1928/29 w T. Placówka Żywego Słowa w Ateneum w Warszawie; w 1929-31, a następnie w sez. 1932/33 i w 1935-37 grała w T. Polskim w Ka­towicach (w ostatnim sez. także reżyserowała, m.in. "Niespodziankę"), w sez. 1931/32 w t. Jaskółka w War­szawie, w sez. 1937/38 w T. Kameralnym w Częstocho­wie (tu także reżyserowała), w sez. 1938/39 w Kaliszu.
Podczas II wojny świat. nie występowała, przebywała na Lubelszczyźnie. Zaraz po wyzwoleniu w 1945 zało­żyła półamatorski t. w Krasnymstawie. W sez. 1945/46 występowała w T. Kameralnym TUR w Krakowie. Następnie pracowała jako aktorka i reżyser na scenach: T. Miejskiego w Opolu (sez. 1946/47), T. Miejskiego w Sosnowcu (sez. 1947/48), T. im. Żeromskiego w Kiel­cach i Radomiu (sez. 1948/49), T. im. Węgierki w Białymstoku (sez. 1949/50) i znowu T. Ziemi Opolskiej w Opolu (sez. 1950/51). Od stycznia 1952 była głównym reżyserem T. Młodego Widza (od 1957 T. Rozmaitości) we Wrocławiu; na scenie tej pracowała do zgonu. Reżyserowała też gościnnie w innych t., m.in. w 1953 T. Dolnośląskim w Świdnicy, w 1958 w Bałtyckim T. Dramatycznym w Koszalinie, w 1961 w T. im. Siemaszkowej w Rzeszowie. Była działaczką i organiza­torką amatorskiego ruchu teatralnego. Grała początkowo role amantek, później także cha­rakterystyczne; ważniejsze: Klara ("Śluby panieńskie"), Mirandolina ("Mirandolina"), Aniela ("Grzegorz Dynda­ła"), Helena ("Lekkomyślna siostra"), Klara i Podstolina ("Zemsta"), Panna Młoda i Marysia ("Wesele"), Smugoniowa ("Uciekła mi przepióreczka"), Infantka ("Cyd"), Lulu ("Skiz"), Joanna ("Dom kobiet"). Reżyserowała m.in. "Cyda", "Wieczór Trzech Króli", "Parady", "Damy i huzary", "Gwałtu co się dzieje", "Żółtą szlafmycę", "Dom kobiet", "Zaklinacza deszczu".
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Przedstawienia

Cyd, 1956
Kłopoty z mężczyznami, 1955
Maturzyści, 1955
Pasztet, jakich mało, 1960
Klub kawalerów, 1950
Młodość ojców, 1951
Noce narodowe, 1949
Szczęście Frania, 1950
Świerszcz za kominem, 1946

Artykuły

Zdjęcia

Dokumenty

Inne